Soms is een recensie niet meer dan een open deur intrappen. Je bevestigt wat de lezers op zich al verwachten of weten, en dat alles is eigenlijk te danken aan de persoon die het verhaal brengt. In dit geval heet de grootmeester
Taniguchi. Hij is bekend van meerdere toptitels zoals :
Het dagboek van mijn Vader, Een dierentuin in de winter, de wandelaar en het zeer volprezen
Herinneringen. OK, ik ben wat bevooroordeeld misschien, maar het kan ook moeilijk anders. Zijn verhalen staan niet voor niets hoog genoteerd in onze toplijsten. Menig lezer onder ons, heeft ze zeker al meerdere keren gelezen.
Zoals je misschien al gewoon bent is de grafische uitwerking redelijk gelijk aan zijn andere verhalen, het is precies alsof je thuiskomt van een lange reis, zeer herkenbaar, familiair bijna. Is dat goed? Wel je moet het van uit Taniguchi zijn standpunt bekijken. Voor hem telt ook het verhaal en waarom een nieuwe stijl creëren als de huidige die hij gebruikt voldoet aan de Japanse manga standaard, zijn primaire publiek waarvoor hij toch in eerste instantie zijn schepping maakt, nog meer dan voldoet. Begrijp me niet verkeerd er is totaal niets mis met zijn tekeningen integendeel, de personages, de gebouwen, emoties en situaties zijn mooi en maken dat je geniet en je volledig kan inleven. En daar gaat het tenslotte grotendeels om je inleven. Want dit is drama, zij het met een fantasy tintje, tot huilens toe (voor de gevoeligere mens onder ons), zelden brengt een strip je emotioneel zo ver. Voor eens ben ik het met de term die op de cover staat eens : Roman. Mensen die al eens een drama gelezen hebben in enkel geschreven tekst zullen na het uitlezen van deze het zeker begrijpen en het met me eens zijn.
Het is moeilijk om van deze man zijn werk niet te houden. Als je het nog niet hebt gelezen en je had twijfels, gooi die overboord en neem het met een gerust hart ter hand. Dat het je emotioneel zal raken wil ik zelfs garanderen.
Geplaatst op 05/10/2011
Citeren
Deze moet ik nog lezen, maar ik kan bevestigen: Taniguchi is een van de enige auteurs die er al in is geslaagd mij een traan weg te laten pinken. Sterk!
Geplaatst op 06/10/2011
Citeren
Enkele jaren geleden in het Frans gelezen en is me nog steeds bijgebleven. En dat wil wat zeggen. :P
Geplaatst op 06/10/2011
Citeren