stripINFO.be Forum - UGC

Sommige strips zijn amusant, andere spannend of vervelend. Sommige strips kan je meer dan eens lezen, andere strips móet je meerdere keren lezen, omdat je ze anders nooit kan doorgronden. Meer nog, elke nieuwe lezing geeft een nieuwe dimensie aan het verhaal. Asterios Polyp is zo'n strip.

Het is de eerste eigen graphic novel van David Mazzuchelli. De man is vooral bekend van zijn tekenwerk voor superheldenstrips (o.a. enkele Batmans) in de jaren '80 en '90, maar publiceerde ook in een aantal 'underground' magazines, zoals Zero Zero. In 2005 vertaalde uitgeverij Atlas nog zijn uitstekende adaptatie van het eerste verhaal uit de New York Trilogy van Paul Auster: Broze stad. Sinds 1995 had de man echter maar sporadisch gepubliceerd.

En nu is daar Asterios Polyp, een dikke pil én een dijk van een strip. Een strip met zo veel lagen, dat je onmogelijk alles kan begrijpen na één lezing.

Het verhaal: Asterios Polyp, overtuigd van zijn eigen grootsheid en wereldwijd erkend als briljant architect zonder dat er evenwel ooit een gebouw van hem opgericht is, ziet zijn appartement in vlammen opgaan na een blikseminslag. Hij grijpt deze gebeurtenis aan om zo ver mogelijk weg te trekken. Zijn leven zonder Hana, zijn ex-vrouw, blijkt toch niet je dat te zijn. Hij vlucht zo ver mogelijk weg van New York, naar het Amerikaanse platteland. Daar kan hij terecht bij Stiff Major, een automecanicien en diens vrouw Ursula. Dankzij hen wijzigt zijn kijk op het leven. Via flashbacks krijgen we de kroniek van zijn stukgelopen relatie te zien.

De plot mag dan veeleer gewoontjes zijn, het verhaal is dan weer doorspekt met slimme vondsten. Het appartement van Asterios gaat in het begin in vlammen op. Symbool voor zijn tocht naar/door de hel? Volgens Asterios is alles te herleiden tot een duaal wereldbeeld. Is dat omdat hij een dode tweelingbroer heeft? In het midden van het boek gaapt een krater van een meteoorinslag = het gapende gat in het leven van het hoofdpersonage. Filosofie, religie, Griekse mythologie, het komt allemaal in dit boek aan bod. Of Hana, die haar hele leven uit de spotlights is gezet door haar ouders. Ze hoopt dat haar relatie met Asterios anders zal zijn, maar helaas, Asterios hoort zichzelf veel te graag bezig. En als ze dan toch eens op de voorgrond treedt, kan Asterios daar niet mee om en springt de relatie af.

In dit boek primeert op het eerste gezicht de stijl. Mazzuchelli's tekeningen hebben niets van doen met zijn werk voor superheldencomics. Hij gebruikt een hypergestileerde, uitermate elegante stijl. Alles is dan ook heel doordacht. Het kleurgebruik bijvoorbeeld: het heden kent geeltinten, voor het verleden blauw en rood. Deze twee laatste kleuren gebruikt hij bijvoorbeeld voor Hana (rood, warm) en Asterios (blauw, koel). Wanneer ze een koppel vormen, versmelten de kleuren tot een soort paars, tot na de breuk natuurlijk. Ook de stijl waarin de twee getekend zijn, verschilt. En dan de lettering: elk personage heeft zijn eigen type.

Het vernuftige en uitermate gecontroleerde gebruik van stijl én de vele vondsten, maken van deze strip een allesbehalve hapklare brok. Soms worstel je met het verhaal, maar bovenal nodigt de strip uit om hem te herlezen en te herontdekken. Met Asterios Polyp heeft Mazzuchelli de bakens van wat in een stripje mogelijk is, vér verzet.

Prima recensie, maakt me heel benieuwd naar het boek.

voor de geinteresseerden, humo geeft hier korting op bij de SSZ als ik me niet vergis. Dus voor diegenen die de bijlangen hadden is dit zeker een extra motivatie

http://www.humo.be/tws/wedstrijden/6872/de-andere-strip-win-een-pakket-van-10-strips.html

De bons liggen zelfs in de stripwinkels te slingeren (in Aalst dan toch).

Kortrijk idem dito...