stripINFO.be Forum - UGC

Een ikigami wil je liever niet krijgen. Het betekent immers dat je nog maximaal 24 uur te leven hebt. Wat gaat er door je hoofd? Naar wie gaan je gedachten uit? Wat wil je nog aanvangen met de tijd die je rest?

Net als in deel 1 geeft Motoro Mase de lezer twee diepmenselijke verhalen, met als bindmiddel de opkomende gewetensbezwaren van Fujimoto. Zijn werk vervreemdt hem meer en meer van zijn omgeving. Mensen hebben namelijk de neiging om boodschappers van de dood te mijden. Tegelijk komt zijn geweten meer en meer in opstand tegen de welvaartsvrijwaringswet en de ultieme consequenties ervan. Da's wellicht stof voor latere verhalen.

'Pure love drug' is een hartverscheurend verhaal over een koppel. Takeshi's droom is regisseur te worden. Hij werkt bij een kleine productiefirma. Het werktempo is zo moordend dat hij zijn toevlucht moet nemen tot pepmiddelen. Kazusa, zijn vriendin, is het beu. Zij spoelt de drugs door het toilet, tot groot ongenoegen van Takeshi. Weet hij echter wel wat zij allemaal voor hem over heeft? En dan valt de ikigami binnen...

Het tweede verhaal is nóg tragischer. Takebe werkt in een rusthuis. Hij is een kluns eerste klas, maar slaagt er toch in om door te dringen tot mevrouw Asakura. Zij leek volledig katatonisch, maar ontwaakte uit haar staat omdat ze Takebe voor haar overleden man houdt. Takebe krijgt eindelijk de kans om te schitteren. En dan krijgt hij een ikigami.

Met het ikigami-gegeven had Motore Mase gemakkelijk kunnen kiezen om een rits geweldadige wraakverhalen op de lezer los te laten. Gelukkig doet hij dat niet. Zijn sterke, psychologische verhalen zijn duidelijk gericht op een volwassener publiek. Ook zijn uitstekende tekenstijl, die eens niet doorspekt is met arceringen (toch een kenmerk van vele manga), past in dat plaatje. Als hij deze lijn kan doortrekken, zou hij binnen enkele jaren misschien wel eens in één adem genoemd kunnen worden met Jirô Taniguchi!

Sterk verhaal, vooral die 2de. Het was even slikken hoor. Motore Mase is subliem als verteller!

Wat ik ook sterk vond is die typering van die Japanners, die onderdanigheid voor het collectieve ... Een sterk verhaal.