Nona-Arte, de comics-uitgever van klinkende namen zoals Kick-Ass, Daredevil, Spider-Man,... heeft met de vertaling van de integrale van Fell, voor de meesten waarschijnlijk een grote onbekende, een voltreffer gescoord! Wat een genot om dit album in je handen te hebben. Ik had het bijzonder moeilijk om dit 144 bladzijden tellende album langs de kant te leggen. (Ware het niet dat de maaltijd riep, het was ook niet gebeurd!) De "Eisner Award for Best New Series" en for Best Continuing Series" (2006) zegt natuurlijk ook al veel.
Wat maakt deze gebundelde uitgave van 8 comics zo bijzonder? Daarvoor is het handig om eerst even kort de setting te geven:
Fell is een politie-inspecteur die werd overgeplaatst naar Snowtown, de 'stad aan de overkant van de brug' waar de misdaad welig tiert. De reden van die overplaatsing is niet duidelijk, maar zoals Fell het zelf zegt: “Iedereen heeft wel iets te verbergen.” Doorheen het album blijkt duidelijk dat de inspecteur behoorlijk bekwaam is in z'n vak, maar toch ook negatieve en kleine kantjes heeft. Niets nieuws onder de zon zou je denken, maar de uitwerking is wel anders dan wat we gewoon zijn...
Het bijzondere aan het grafische deel van dit boek is de opbouw van de pagina's. Elke bladzijde is onderverdeeld in 9 delen. Hierdoor kan de lengte van een verhaal teruggebracht worden tot 16 bladzijden. Op die manier trachtte Warren Ellis de comics betaalbaarder te maken. Mij heeft het kleiner aantal bladzijden zeker niet gestoord. Integendeel, je hebt nooit het gevoel dat je zaken mist of dat er te weinig ruimte is om alles beklijvend weer te geven. Dit is mede te danken aan het feit dat de vertellingen geen decor vragen. Alles draait om de personages en het verhaal dat zij te vertellen hebben.
De tekeningen passen perfect bij de sfeer: duister, niet alles-verhullend. Op de gepaste momenten worden gezichtsuitdrukkingen overdreven (waarbij ik het weergeven van de mond en gebit niet steeds even geslaagd vind).
Er zijn zeker betere tekenaars, maar qua sfeerschepping zit dit boek goed. Dat Ben Templesmith nu en dan pareltjes op papier kan zetten moet u zelf maar eens
BEKIJKEN.
Zoals eerder vermeld, bevat deze eerste bundeling van Fell 8 comics, maar tevens ook 8 verhalen. 1 comic = 1 afgerond verhaal waarvoor geen voorkennis nodig is. Dat de auteurs erin slagen om op amper 8 bladen (recto-verso) een verhaal te vertellen, is een echt huzarenstukje. Zonder de experimentele opbouw met een grid van 9 delen was dit zeker niet gelukt, maar desondanks toch een straffe toer! De lezer leert de personages net genoeg kennen om een zekere affiniteit te krijgen en door kleine stukjes informatie die in de verschillende delen is verwerkt, wordt er langzaam een totaalbeeld gecreëerd. Dat het geheel voortdendert als een sneltrein is inherent aan de beperkte plaats die de auteurs hebben. Wat mij betreft: experiment geslaagd!
Besluit: wie houdt van no-nonsens verhalen die zich beperken tot de essentie, zit met deze 'Fell' goed! De 8 verhalen zijn sterk afwisselend maar geven samen toch een beeld van een aan z'n lot overgelaten stad waar de wet niet echt serieus wordt genomen. Belangrijkste minpunt: er zijn slechts 9 verhalen uitgegeven in het Engels, waarvan eentje dus niet in de bundeling. Jammer.
