“Hihihi.”
“Haha, die is echt wel dom hé!” (Over Dokus.)
Omdat ik vind dat een strip zoals Dokus in de eerste plaats geschreven is voor kinderen, heb ik - vooraleer hem zelf te lezen - het album aan m'n zoon van 10 gegeven. Bovenstaande reacties laten duidelijk zien dat het boek hem zeker bevalt! “Grappig!” en “Grappige tekeningskes als die leraar zo boos wordt.” zijn enkele van de reacties als ik peil naar hoe hij deze nieuwe ontdekking vindt (eerder hoorde hij nog niet van de spiekende leerling). Wat mij - nu ja, m'n zoon - betreft, is dit album al zeker een geslaagde uitgave.
Voor wie de reeks niet kent, een korte situatieschets:
Dokus is een niet al te snuggere leerling die er zelden in slaagt meer dan 0 op 10 te halen. Gelukkig is er zijn buurmeisje (op de schoolbank dan) die net het tegenovergestelde weet te bewerkstelligen. Is onze leerling niet van de snuggerste wat rekenen en taal betreft, van spieken heeft hij een serieus handje weg. Jammer genoeg voor hem is zijn o zo stereotype leerkracht beducht voor al te oneerlijke praktijken.
Tijdens het lezen viel me op dat de auteurs moeite doen om grappen te integreren die gericht zijn naar volwassenen (Dokus' leerkracht, meneer Peeters, krijgt van de nieuwe collega mevrouw Bloem fluitles; en meer moet daar niet over gezegd worden denk ik). Jammer genoeg konden deze grappen mij zelden bekoren. Naar mijn bescheiden mening waren de meeste jokes zelfs niet geschikt voor jongere kinderen wegens te moeilijk of op z'n minst te ver gezocht. Daar moet wel bij gezegd worden dat de verhaaltjes geschreven zijn voor leerlingen van het 5de en 6de leerjaar (groep 7 en 8 voor onze noorderburen), daar ze wekelijks verschijnen in het schooltijdschrift Zonneland.
De titel “Stilte, hier wordt gespiekt!” weerspiegelt trouwens ook niet echt de inhoud. Een enkele grap toont nieuwe trucs van de hoofdfiguur om toch goede cijfers te halen, maar de meeste bladzijden worden gevuld met manieren om onder een toets uit te komen en met de introductie van een vlam voor de leerkracht.
Tot slot wil ik nog wijzen op de 30 bladzijden tellende bijlage van dit album: “Het slimme spelletjesalbum van Dokus.” Dit mini-album dat ook 2 gags bevat, is een mooi extraatje. Menig jeugdig koper zal heel wat plezier beleven aan de raadsels en spelletjes die erin aanwezig zijn.
Besluit: dit album zal zeker (in minder of meerdere) mate gesmaakt worden door de jeugd maar zal slechts weinig volwassenen kunnen bekoren. 17 x 48 bladzijden volmaken over een spiekende leerling is blijkbaar toch niet zo gemakkelijk.
Geplaatst op 11/08/2011
Citeren
