stripINFO.be Forum - UGC

Het was lange tijd geleden dat een strip me zo kon boeien. Er is al heel wat moois verschenen in het jaar des heren 2011, maar dit behoort toch tot mijn top 10, ook al is het jaar maar halfweg.

De verhalenverteller, beter gekend onder de naam "Er was eens" rijdt met zijn poppentheater van Afrikaans dorp tot dorp om de mensen zijn verhalen te vertellen. In een wereld zonder televisie of radio was dit één van de weinige afleidingen die deze zwaar werkende mensen konden genieten. Een klein bedrag werd gevraagd om deze voorstelling te kunnen bijwonen. Het "meisje-van-wie-de-ouders-zo-verstrooid-waren-dat-ze-vergaten-haar-een-naam-te-geven" (later komen we haar echte naam te weten) krijgt van Mamina een cent om deze voorstelling te volgen op voorwaarde dat ze haar het verhaal komt vertellen. Uit vrees dat, en hier gaan we weer, "meisje-van-wie-de-ouders-zo-verstrooid-waren-dat-ze-vergaten-haar-een-naam-te-geven" het verhaal niet letterlijk kan navertellen besluit ze om niet te gaan. Na het poppentheater neemt ze de moed in twee handen en gaat naar de verteller. Zo ontdekt ze dat "Er was eens" geen handen meer heeft en zijn poppen maakt en schildert met zijn voeten en de hulp van een aapje dat een sneeuwyeti is maar door het gebrek aan sneeuw langzaam aan het smelten is. De verteller, die een heel sociaal en opstandig type is besluit om het verhaal nog eens over te doen in een aparte sessie. Speciaal voor Mamina.

Het verhaal kabbelt langzaam verder maar blijft niet zo exotisch en gemoedelijk. De verhalenverteller keert uiteindelijk terug naar zijn geboorteland en daar worden allerlei gruwelijk feiten aan het licht gebracht die we hier niet verder gaan uitweiden om het vervolg niet te verraden.

Deze one-shot is het eerste in het Nederlands uitgegeven verhaal getekend door Raphaël Beuchot en is direct geslaagd. De tekeningen zijn simpel maar met een hoog realiteitsgehalte. Van de scenarist zijn we daarentegen al wat gewoon, onder andere de schitterende maar ondergewaardeerde Scott Zombi, maar die heeft hier toch alles uit de kast gehaald. Het verhaal begint als een mooi sprookje maar torpedeert je al snel tot de gruwelijke waarheid van een Afrikaans dorpje met al zijn gruwelijkheden en onderdrukkingen waar verhaaltjes behoren tot de taboesfeer.

Ik zal niet gauw iemand aanzetten om een strip aan te schaffen, maar als je wat ziet in magisch realisme en van een goed verhaal kan genieten dan is dit een strip om subito-presto aan te schaffen.

Ik ken van Zidrou eigenlijk enkel de gagstrips (De Boss, Dokus, Kannibrallen), maar je recensie heeft me wel benieuwd gemaakt naar dit album.

yep mij ook, ga die ne keer op mijn verlanglijstje gaan zetten ze.

Ik heb deze eerder deze week in m'n handen gehad, maar wegens een reeds aardig hoog opgelopen gespendeerd bedrag toch maar teruggelegd. Bij deze staat het album wel blijvend op m'n verlanglijst.
Bedankt voor de recensie!

Dit weekend deze strip gelezen, en ik ben er echt weg van. Het heeft alles wat een sprookje tot een sprookje maakt, inclusief wrede taferelen. Voor mij een van de beste strips die ik dit jaar al gelezen heb.

Deze komt hoog in mijn top 10 binnen. Als je deze nog niet hebt gelezen rep je dan als de duivel naar de SSZ/Bib en laat je meeslepen door het verhaal.

Dank je voor de overtuiging fluiten.

wegens de geweldige commentaren hier, me ook aangeschaft en inderdaad, een geweldige strip!