stripINFO.be Forum - UGC

Tardi, Tezuka, Van Hamme, Vivés, Loisel, … ik zou nog wel enkele lijnen vol krijgen met namen van mensen, die de strip naar een hoger niveau tillen. Jirô Taniguchi is er wel een die ik je niet wil onthouden. Als je zijn albums Herinneringen, Een dierentuin in de winter of De tedere jaren nog niet hebt gelezen kan ik je zeker vertellen dat je al heel wat gemist hebt in het landschap van grafische romans. Wat Jirô’s manga’s zo apart maakt, is vooral zijn stijl van vertellen: hij kan je meevoeren zonder een prent met geweld. Dat is ook wat het zo uniek maakt. De zieleroerselen uitdiepen, daar een meelevend en vooral uitdagend boek van maken, daar is hij zo een grootmeester in geworden. Maar we moeten hem hier ook niet op een onbereikbaar plateau zetten, want dat zou de man ook niet wensen denk ik.

Waar je in dit verhaal vooral rekening moet mee houden is de setting. De wake, waar het verhaal zich afspeelt, na het overlijden van Yoichi’s vader situeert zich in Tottori, Japan. Je gaat dus ook de gewoontes van de Japanner leren kennen. Wat zo intrigeert is dat je hier de twijfels ziet, de manier van denken van een jongeman, zijn visie op zijn vader en hoe het zijn karakter heeft beïnvloed. Maar ook hoe ze met sommige situaties omgaan die wij in de Westerse wereld waarschijnlijk anders zouden aanpakken.

De tekenstijl is gekend voor diegenen die zijn eerdere werken lusten. Weliswaar zal je geen flitsende actieprenten vinden maar het allesverwoestende vuur dat Tottori platlegt is een indrukwekkend onderdeel in dit album. De lijnen zijn typisch voor een manga. Zwart-wit, heel duidelijk getekend en vooral verklarend wanneer nodig.
Toch heb ik een opmerking te maken. Dit is een Manga en Europese uitgevers, niet allen (Kana bv.), geven het boek uit in onze leesrichting, van links naar rechts terwijl deze origineel van rechts naar links worden gelezen. Hierdoor worden de prenten gespiegeld weergegeven. Iedereen aan de linkerhand zou je denken, toch niet, Casterman doet hier goed zijn best om de prenten toch in de oorspronkelijke richting te houden!

Casterman levert met deze ‘Het dagboek van mijn Vader’ een niet te missen Taniguchi boek voor je verzameling.

'k had deze vandaag bijna gekocht.
Tot bleek dat ik die jaren geleden in het Frans gekocht heb en totaal vergeten was dat ik die had. Gelukkig zegden bepaalde scènes me nog iets...