All in the family.
Je hebt strips die gemaakt worden door bezielde stripauteurs, en je hebt reeksen die geconcipieerd worden door commercieel ingestelde uitgevers. Ik vrees dat de nieuwe serie Dommeltje, waarvan nu het eerste deel Woesj! is verschenen, in de tweede categorie valt.
Na de dood van Dupa (1945-2000), was het vijf jaar stil rond Dommel, de grote, witte pluizenbol met zijn besnorde baas Semafoor en zijn aartsvijand, de buurkat Balthazar. Daarna werd de reeks terug opgestart met als scenarist de komiek Pierre Aucaigne en tekenaar Michel Rodrigue, die daarvoor ook al de stripserie Clifton had overgenomen. Niettegenstaande hij trouw probeert te blijven aan de stijl van Dupa, heeft de serie blijkbaar toch niet meer zoveel succes in het Nederlandstalig gebied, want enkel hun eerste album van de zes, Gas op de plank!, wordt in het Nederlands vertaald.
En nu is er dus een reeks over de avonturen van Dommeltje (in het Frans Bidule), het neefje van Dommel (Cubitus). Zijn baasjes zijn dierenartsen en de kleine hond beleeft vooral avontuurtjes met de andere dieren in de kliniek. Van trouw aan Dupa's tekenstijl vinden we in de spin-off Dommeltje helemaal niets meer terug. De tekenaar heeft blijkbaar het gemak en de snelheid van de computer ontdekt, wat resulteert in platte tekeningen zonder karakter. Enkel Dommeltje zelf lijkt er precies nadien overgetekend te zijn. Het grote voordeel van meesters in de humor als Franquin of Dupa, was dat indien de mop wat flauw was, er toch nog steeds plezier viel te beleven aan hun tekenkunst. Dat valt hier dus helemaal weg, erger nog, je ergert je aan de simpele tekeningen. Komt daar nog bij dat zowat alle gags belegen en afgezaagd zijn, dus wat blijft er dan nog over...? In ieder geval niet de inkleuring, zelden zo'n slecht resultaat gezien.
De uitgever zal gedacht hebben dat hij met Dommeltje de kinderen kon warm maken om later over te stappen op zijn nonkel Dommel. Of was hij jaloers op het succes van De Kleine Robbe? Dan had hij beter nog eens gekeken naar de kwaliteit van deze serie, die wel ontsproten is uit het enthousiasme van de auteurs voor hun figuur.
In een tijd dat iedereen jammert over goede stripreeksen die niet meer vertaald worden in het Nederlands, is het toch een beetje wrang om dit dan toch in de rekken te zien liggen. Wordt waarschijnlijk (en hopelijk) niet vervolgd.
Geplaatst op 10/07/2011
Citeren
