Nummer 15 alweer uit de reeks, maar het einde is nog lang niet in zicht. In het Frans zit de reeks namelijk al aan deel 41. Je kan dus zeggen dat het nog maar pas begonnen is.
Ichigo en zijn kompanen zitten nog steeds in Seireitei, de stad van de Shinigami's, om Rukia ter hulp te snellen. Terwijl Ichigo aan het trainen is, geeft Ishida al wat hij heeft om zijn tegenstander, Mayuri Kurotsuchi, te verslaan. Die heeft namelijk zijn opa gedood, en dat roept om wraak. Ondertussen broeit er van alles tussen de diverse Shinigamiclans.
Als u nu denkt, pff, weer al vechten dat de klok slaat, dan hebt u het mis. Misschien een derde van de platen, of zelfs niet, brengt een gevecht in beeld. Er wordt veel meer aandacht besteed aan de achtergrond van de personages, met huidige intriges die zich verder ontwikkelen en met flashbacks die het verleden meer uitspitten. Nergens heb je echter de indruk dat dit een 'traag' album is. Integendeel, het vormt een welkome afwisseling op eerder 'vecht-geörienteerde' albums. Verwacht natuurlijk geen psychoanalytische benadering van het onderbewuste, het blijft een shonen en bijgevolg gericht op jongeren.
Dat Tite Kubo veel aandacht schenkt aan de verhaalontwikkeling terwijl hij geenszins de gevechten uit het oog verliest, getuigt van 's mans vertelkunst. Voor de liefhebbers van het genre blijft dit een reeks om te volgen. Een vraag rest uw recensent slechts: waar blijft dat bleekwater uit de titel toch?
Geplaatst op 06/07/2011
Citeren
