Nog maar onlangs herontdekte ik dankzij m'n kinderen de stripalbums van de Marsupilami. Deze spin-off van de succesvolle reeks Robbedoes en Kwabbernoot was onmiddellijk een voltreffer bij m'n zonen van 10 en 8 jaar. De humor sloeg aan en de dieren en hun omgeving spraken tot de verbeelding. Soms zijn de teksten vrij moeilijk voor kinderen van hun leeftijd, maar dat lijkt hen niet te storen. Grote voordeel: ook volwassenen voelen zich nog aangesproken. Verder dan het nummer 13 heb ik ze zelf niet. De nieuwsgierigheid naar dit 24ste album is er dus best wel...
In 'Operatie Attila' tracht Felicia Devort de Palombiaanse jungle te vergiftigen om er een uitgestrekte stad neer te zetten. Hiervoor heeft ze echter eerst heel wat fondsen nodig en deze hoopt ze te vinden in de vorm van een grote schat die volgens de overleveringen op de bodem van het Jekunnernisthaan-meer rust. Dat onze Marsupilami's hier een stokje trachten voor te steken, lijkt me, gezien de titel van de reeks, niet meer dan logisch.
Zoals het een goede kinderstrip betaamt is het verhaal erg begrijpbaar. Grote verschil met de eerste albums is dat de begeleidende teksten ook veel meer op jeugdige lezers zijn gericht dan vroeger het geval was. Je merkt die gerichtheid op het jongere publiek ook aan de gebruikte humor: die kon me vaak niet bekoren, maar m'n kinderen des te meer. Een voorbeeld hiervan zijn de namen, die een soort dialect zijn van de omschrijving van de personen of plaatsen (Jekunnernisthaan-meer bv.). Het verhaal bevat bovendien geen nevenplots of moeilijke wendingen, wat bijdraagt tot het bereiken van het jeugdige publiek.
Over de tekeningen kan ik kort zijn: die zijn van goede kwaliteit, maar bevatten over het algemeen weinig detail. Achtergronden zijn meestal heel sober of zelfs onbestaande, hoewel dit ook deels te maken heeft met de plaats waar het verhaal zich grotendeels afspeelt: onder water. De nevenfiguren, zoals de veelvuldig aanwezige vissen, maken wel dat de aandacht vaak wordt vastgehouden op bepaalde tekeningen. Er is immers regelmatig wel een spitsvondigheid te ontdekken in de vormgeving van de dieren of hun gelaatsuitdrukking.
Besluit: 'Operatie Attila' zal de jeugdige lezers zeker nog weten te bekoren. De volwassen lezers zullen het album waarschijnlijk eerder kopen uit (jeugd)sentiment of om de reeks volledig te houden.
Geplaatst op 03/07/2011
Citeren
