stripINFO.be Forum - UGC

De cover heeft een zeer belangrijk doel. Het nodigt je uit om het album in kwestie ter hand te nemen. Het is een aandachtstrekker en tegelijk een verkooppraatje met een zeer grote impact op je aankoopbeslissing. Ook is het zo dat het je in één prent eigenlijk heel wat dient te vertellen over de inhoud van het album. Dat het niet altijd zo loopt, daar zijn genoeg voorbeelden van. Sommigen zijn algemeen, andere dan weer heel persoonlijk en nog andere vertellen helemaal niets over het album zelf en dienen als invulling in plaats van verkoopplaatje. Waar ik wel het meeste problemen mee heb is covers die je helemaal iets anders willen vertellen dan wat het boek inhoudt. Deze Trondheim is daar echt niet alleen in, maar toch geeft het een vertekend beeld van wat je kan verwachten. En dat is niet kunnen, het is zo een beetje als een Porsche verkopen met een Volkswagenmotor in (oei is dat al niet zo... ). Je verwachtingen worden niet voldaan eenmaal het boek uit is en onderhuids voel je je toch een beetje bekocht.

Bon, Kobijn dan in zijn nieuwste avontuur. Kobijn is aan het uitkijken naar een nieuwe thuis om te gaan samenwonen met Nadia, wat niet evident is vandaag de dag als je geen inkomensbewijs kan voorleggen, maar wel het geld hebt. Nadia heeft ondertussen een reeks radio-interviews gekregen van elk 5 minuten over totaal onverwachte onderwerpen. Ze vraagt aan Kobijn om te helpen als geluidstechnicus, zo kan hij zijn nodige loonbriefjes bemachtigen. Wanneer Kobijn een heer een cirkel rond een hondendrol ziet spuiten, spreekt hij hem aan. Deze heer nodigt Kobijn en Nadia uit om naar de vergadering te komen van zijn 'kringen rond hondendrollen trekken'- groepering.

Ook deze Kobijn is wat moeilijk te doorgronden, de grappen zijn niet zeer diepgaand, waarschijnlijk verdwijnen ze in de vertaling, maar ook het verhaal is niet echt bijster goed, ondanks de zijplots. Dit kan eenieders leven zijn. Ook de overbrenging van de verwachte spanning die de cover creëert, word niet echt ingevuld. Te oppervlakkig of is er toch meer aan de gang, maar snappen we het niet? Ik herinner me nog het vorige album ” d’r bij zijn”, dat bracht hetzelfde gevoel. Een vertelstrip die afgevlakt was door de vertaling maar in het Frans subliem leek te zijn? Zeker door de goede kritieken die hij bij onze zuiderburen kreeg. Het verhaal is ook niet echt origineel en dat telt ook mee uiteraard.

Tekengewijs kan je Trondheim echt niets verwijten. Je ziet dat hij aan zijn figuurtjes gewoon is en brengt hen dan ook met de nodige flair op papier. Hun leefwereld volgt ook dat patroon, wat misschien wel vlakke tekeningen oplevert, maar toch voldoet aan de stijl van de eerdere albums.

Spijtig genoeg kan ik me hier niet zo positief uitlaten over dit zevende deel. Niet origineel qua verhaal, misschien te Frans van opzet waardoor er veel teloorgaat in de vertaling. Het album mankeert een 'je ne sais quoi' om een echte hit te zijn.