Een held moet minstens zo sterk zijn als de vandalen waar hij tegen moet vechten. Als je
Batman heet, is dat lijstje slechteriken nog indrukwekkend ook. Gelukkig is het, in het door
DC gecreëerde superheldenuniversum, niet alleen de gevederde man die al het werk moet doen en krijgt hij soms hulp van enkele andere straffe gasten, zoals Superman, Robin (de derde al in deze reeks), Nightwing en een oude dievegge die een gevoelige snaar speelt bij onze gemaskerde man. Of dit genoeg is om het legertje aan opgevoerde slechteriken tegen te houden, zal maar blijken.
2002-2003 was de loopperiode van deze Batman, voor de Nederlandstalige markt is deze in een SC integraal exemplaar uitgebracht met enkele extra pagina’s achteraan, zoals de speciale editie-covers, nawoord en biografieën. Iets dat we ondertussen al gewoon zijn van deze uitgever, die hiermee in schoonheid afsluit.
Het grafische team bestaande uit
Jim Lee en Scott Williams, waarvan de eerste het tekenwerk voor zich neemt, doet dat uitstekend. De goede en slechte zijde zit strak in het pak en de mannelijke gespierde lichamen en rondingen bij de dames zijn om van te snoepen. Ook de omgevingen en andere karakters ontsnappen niet aan de met veel aandacht uitgewerkte tekeningen. Persoonlijk is de sfeer die Jim Lee neerzet eentje die ik uitstekend kan smaken en dat hij de Joker misschien het minst sterk heeft uitgewerkt, zie ik dan ook graag door de vingers.
Jeph Loeb die met het, nog niet in het Nederlands vertaalde, sterke Batman ‘
The long Halloween’ al eerder goed scoorde, neemt het op zich om alle tegenstander en vrienden van onze gevleugelde vriend de revue te laten passeren. Killer Croc,
Catwoman, The Joker en nog een hele resem oude bekenden worden opgetrommeld om het Batman moeilijk te maken. Zelfs zijn goede vriend Superman keert zich tegen hem, zij het onder invloed van de verrukkelijke Poison Ivy.
Wanneer Batman onderweg is om het zoontje van de rijke familie Lamont te bevrijden, probeert Killer Croc er met het losgeld vandoor te gaan. Bats slaagt er in om de’ bad guy’ tegen zijn ijzeren vuisten te laten lopen. In het daarop volgende gevecht verdwijnt het losgeld en begint de zoektocht naar het groene papier om steeds verder verwikkeld te geraken in het kluwen van een wel heel slimme tegenstander. Die iedereen uitspeelt op een wel zeer ingenieuze manier.
Eenmaal je aan het verhaal bezig bent is de suspense en de opbouw naar het einde groot. Maar toch schort er iets aan… ik probeer het uit te leggen. Je verwacht wat meer intelligentie van de tegenstanders, nu zijn ze wat te hard in het rolletje gelopen dat hen werd toebedeeld door de man die aan de touwtjes trekt, en niet al te resistent. Jeph probeert er ook een zwart ondertoontje te geven aan het geheel, vooral het gedeelte met de Joker is lekker zwartgallig en diep maar voor de rest is het niet zo geslaagd. Misschien komt dat wel door een wat te kleurrijke achtergrond die door Scott Williams wordt uitgewerkt op die momenten. Ook de laatste ontknopingsscène is niet zo spectaculair, ondanks de hevige climax die opgebouwd wordt, en kan niet echt voldoen. Maar dat gevoel had ik ook al bij andere werken (
Monster van
Urasawa bvb).
Batman Hush is een echte dolle rit en vooral het werk van Jim Lee en Scott Williams maken het een zeer gesmaakt album. Zelf had ik wat meer verwacht van het verhaal maar het is zeker niet slecht. Een zeer goed getekende middenmoot die je lekker lang van de DC-personages laat genieten door zijn indrukwekkend aantal pagina’s.
