Van rags to riches of de American Dream. Hoewel veel Amerikanen ervan overtuigd zijn dat die ook voor hen is weggelegd, blijkt het een utopie voor 99,99 % onder hen. Jay Sherman is zo'n uitzondering. Hij groeide op straat op, samen met zijn vader, maar kon zich opwerken tot een succesvolle en steenrijke zakenman.
Je maakt natuurlijk geen omelet zonder eieren te breken. En in de taaie zakenwereld moet je al eens dingen doen die het daglicht niet verdragen om de top te bereiken. Sherman heeft dus wel wat vijanden gemaakt. En dat zal hij nu geweten hebben. Er wordt een moordaanslag gepleegd op zijn zoon en zijn huizen moeten er een na een aan geloven. Hij krijgt bescherming van de FBI, maar dat schrikt de geheimzinnige tegenstander niet af.
Desberg maakt er een klassiek verhaal van: het gegeven is klassiek (een wraaksaga) en ook de structuur is klassiek, met afwisselend het heden en flashbacks. Griffo zet dat om in vrij klassieke, maar efficiënte tekeningen. Niet te veel franjes, maar wel een uitstekende inkleuring, die ook makkelijk heden en verleden laat onderscheiden. Hier en daar is hij wel wat slordig, zo is de kaaklijn van het vrouwelijke personage al eens wat hoekiger van plaat tot plaat. Ook zijn actiescènes zijn soms wat minder enthousiast dan gekund had: twee lijntjes om een vuistslag mee te geven is - voor de doorgewinterd mangalezer die wij wel zijn - echt wel wat mager, maar over het algemeen capteren zijn tekeningen wel de juiste noir-sfeer.
Een teleurstelling is dit verhaal geenszins, maar echt uit de band springen doet het niet. Sherman is gewoon een goed gemaakte strip zonder echt potten te breken. Hopelijk heeft Desberg genoeg stof om deze zesdelige reeks waardig af te sluiten. De hints die hij geeft over het verdere verloop van het verhaal liggen er wel dik op, maar misschien weet hij de lezer toch nog te verrassen.
Geplaatst op 09/04/2011
Citeren
