Alain Dodier doet rustig verder met zijn klungelende detective in de dop. Laten we hem maar JKJ noemen om de lengte van deze recensie binnen de perken te houden.
De meeste reeksen beginnen na 22 delen terug te vallen op vertrouwde waarden en teren op de beurs van de verzamelaar en iets minder op die van de lezer. Wel, ook al heb je het gevoel dat deze reeks soms ook die weg ingeslagen is, toch blijft de gemiddelde lezer deze reeks smaken. Is het door de eenvoud van de opbouw van de verhalen door de jaren heen, of ligt het gewoon aan de zeer sympathieke detective en zijn verloofde babs? Dat moet je zelf maar uitmaken. Feit is: de humor blijft grappig, de verhaallijn spannend en de plots blijven origineel. Het is dus een aanrader om deze serie te leren ontdekken.
Zoals gebruikelijk loopt JKJ met open ogen in een nieuwe zaak. Het bezoeken van een oudje op vraag van zijn hospita zorgt ervoor dat hij betrokken geraakt in een moordzaak, bij een ontsnapping van een gedetineerde, in botsing komt met de oproerpolitie, ontvoerd en afgetroefd wordt door een boef en steeds maar weer struikelt over een kapot tegeltje op de koer van dit oudje. Enfin, je kan het je al voorstellen, het verhaal zit vol met onverwachte wendingen. Het stuntelige acteren van de hoofdpersoon zorgt hier bovenop nog voor een plezante noot.
Deze langlopende reeks is toch steeds weer een leuke weglezer. De tekenstijl is nauwelijks geëvolueerd door de jaren heen, alleen wat scherpe kantjes zijn er af gehaald. De verhaalstijl is ook nauwelijks veranderd, maar het is de vertelstijl die het hem doet. Het enige wat ondertussen al tweemaal aangepast is, is de look van de cover van de strip. Of moet ik zeggen: driemaal. Want ook nu is er weer gesleuteld, en dit is niet ten goede. Je krijgt zo een Oranje-gevoel en dit zonder dat er een Nederlander in de buurt is. Enfin, het is eens wat anders. Een mens past zich aan alles aan, dus waarom niet aan dit?
Geplaatst op 21/03/2011
Citeren
Heb die net ook gelezen en ik beaam grotendeels wat recensist hier zegt.
Plezante, pretentieloze detectives met de nodige dosis humor, meer moet dat niet zijn...
Ik vind het eveneens jammer dat de tekeningen somtijds niet wat meer en beter zijn uitgewerkt, ik wijt het aan een zekere luiheid van de tekenaar..... Van de new look kaft ben ik ook niet meteen warm gelopen, maar al bij al blijft het geheel overeind en voel je je niet bekocht door de aanschaf van dit nieuw album ... ;).
Geplaatst op 21/03/2011
Citeren