stripINFO.be Forum - UGC

Bastien Vivès heeft voor zichzelf een plaatsje gecreëerd in de hoogste regionen van de Europese stripwereld. Iedereen kent ondertussen wel een van zijn eerdere werken. De 27-jarige Angoulêmewinnaar (hij won in 2009 de Prix Révélation met De smaak van Chloor), die met tekenstijl en verhalen steeds een verrassing brengt, heeft al enkele zeer gesmaakte albums uitgewerkt. Doet hij dat nu weer met Polina?

Polina is zes jaar als haar moeder haar naar de beroemde Bozjinski-dansacademie brengt om haar te laten testen bij de inschrijvingen. Er zijn veel meisjes die naar deze topschool willen gaan en je moet vooral heel lenig zijn, dus de selectie is hard. Vanaf hier volg je het leven van Polina.

De stijl waarmee Vivès het verhaal vertelt, is duidelijk herkenbaar van zijn hand en niet zo echt verschillend van enkele andere werken die hij maakte. Een sterk centraal vrouwelijk karakter waar alles rond draait. In dit geval volg je in detail het leven van een opgroeiende danseres die het soms moeilijk heeft om keuzes te maken, maar, koppig als ze is, zich na verloop van tijd toch als een sterk individu ontplooit . Het levensverloop is sterk uitgewerkt: het relationele, het talent, doorzetting, de mislukking en de triomf. Alles wordt met een vlot lopend sausje overgoten, dat je meevoert in dit stille melodrama. Ergens halfweg krijgt het verhaal weliswaar een dipje, maar het gaat dan toch weer naar een redelijk geslaagde afronding.

Qua tekeningen heeft Vivès het, zoals in "de smaak van chloor", simpel gehouden. Drie tinten is het album rijk: wit, grijs (in één toon) en zwart. De afwerking is in dit geval minder relevant. Als je zou quoteren op de uitwerking van de personen, dan zou hij op eender welk moment dik gebuisd zijn, maar laat het net die eenvoud zijn die het album verder duwt. Je moet zelf de sfeer creëren, je zelf inbeelden hoe knap Polina eigenlijk wel is, hoe somber het buiten is, hoe mooi dansen als expressie is en de spanning aanvoelen. Je krijgt maar een beetje beeldinfo en de rest ligt aan jou. Op die manier heb je heel wat aan het album.

Polina is een van die albums die meer als kunst aanvoelen dan als louter stripverhaal en waar je zelf op zoek moet gaat naar de grenzen van je eigen verbeelding, die dan door een prachtig verhaal naar haar hoogtepunt wordt gebracht. Prachtig!

Het interview met deze man: hiero.

Eindelijk gelezen en inderdaad een schitterende strip.

Maar waarom associeer ik Polina toch altijd met Minnie Mouse?
:D

Das 't gevolg van jaren onafgebroken substance absuse :)