Dit is ondertussen al deel 312 van het
bekendste Belgische stripduo. Studio Vandersteen laat er dus geen gras overgroeien om de fans van de reeks te plezieren.
Wanneer Lambik voor professor Barabas een nieuwe teletijdarmband uitprobeert, begaat hij onder druk van enkele aanstormende marmotten… euh mammoeten een zware fout, hij geeft 29 februari in als datum en dat brengt de teletijdsmachine van haar stuk (omdat er dit jaar geen 29ste is) waardoor Lambik naar de grenzen van tijd en ruimte wordt geflitst. Daar redt een eigenaardige lichtflits hem van een gewisse dood.
Het verhaal is voor dit niveau best onderhoudend zonder diep te gaan, soms wat vergezocht maar acceptabel. Wat deze keer wel zeer goed zit, zijn de grappen. Meerdere keren heb ik luidop gelachen met de dolle fratsen en situaties die zich voordoen.
Peter Van Gucht neemt je mee naar het oude Griekenland en gebruikt de geschiedenis om een van de zeven wereldwonderen dienst te laten doen in dit verhaal. Het tekenwerk van Luc Morjeau is dit keer, waar we voordien nog wat problemen hadden met de wenkbrauwen, al veel beter. Zijn karakters beginnen meer en meer als bij Vandersteen aan te voelen. Alhoewel ik begrijp dat je zelf wat inbreng wilt, is het bij het verderzetten van een reeks toch echt wel nodig om het verleden te respecteren.
Vooral de grappen maken dit een gesmaakt Suske en Wiske album en daarom ook een aanrader voor de collectie
Geplaatst op 14/03/2011
Citeren
