"There is no such thing as a free lunch", schreef econoom Milton Friedman en dat had Nao Kanzaki beter in haar achterhoofd gehouden, wanneer ze een koffertje met 100 miljoen yen aanvaardt. Daardoor is ze verplicht deel te nemen aan het Liar Game, een competitie om hetzelfde bedrag van andere deelnemers af te luizen, die dan op hun beurt in het krijt komen te staan bij de organisatie van het spel. Nao wordt ongetwijfeld een vogel voor de kat, want de studente is zo naïef dat zelfs Sinterklaas niet in haar zou geloven. Met behulp van de zwijgzame en dus mysterieuze oplichter Shinichi Akiyama trekt Nao dan toch op oorlogspad om haar eigen hachje te redden.
Na
Death Note en
Monster laat Kana met Liar Game opnieuw een kaskraker van een manga los in ons Nederlandse taalgebied. In Japan loopt al langer een succesvolle adaptatie op televisie en in de bioscoopzaal. Het eerste deel van deze reeks dendert als een Japanse bullet train voorbij.
Momenteel mist Liar Game nog de diepgang van Monster, hoewel het verhaal en de tekeningen van Shinobu Kaitani realistisch blijven ogen, behalve op de momenten waar het sardonische gelach van succesvolle geldwolven de bovenhand neemt. Dan is het rechthoekige gebrul een duidelijk teken van sadistisch genot ten nadele van het arme schaapje Nao. Veel tijd wordt er overigens niet verspild aan de personages, want uiteindelijk heeft de intrige prioriteit op de karakterontwikkeling. Vermits Liar Game 25 delen zal tellen, gaat daarvoor nog ruimte genoeg zijn.
Geplaatst op 25/02/2011
Citeren
