stripINFO.be Forum - UGC

Stel je voor, je bent net bevallen en je kent de vader van het kind niet. Toch is dat de minste van je zorgen. Je kindje is namelijk doodgeboren. Een drama voor elke ouder, groot genoeg om in een zware depressie te sukkelen.

Niet zo bij Camille. Een poosje nadat ze haar dochtertje Lydie begraven heeft, schreeuwt ze het uit dat ze teruggekomen is. Ze zorgt voor haar onzichtbare kind, geeft haar melk, maakt er wandelingetjes mee, ... De buren zien het eerst met lede ogen aan. Camille is namelijk nogal zwakbegaafd. Maar al snel veranderen ze van mening, en behandelt iedereen Lydie als was het een echt kind. "Waarom gemeen doen als goed doen zo gemakkelijk is?", stelt de verteller.

Een dergelijk onderwerp kan al snel leiden tot een zwaarmoedige strip die als een baksteen op je maag blijft liggen. Scenarist Zidrou heeft er echter heel wat anders van gemaakt.

In het begin gaat hij niet om het hartverscheurende verdriet heen, maar gaandeweg weet hij de nodige humor en luchthartigheid in het verhaal te introduceren. Bovendien beperkt hij zich niet tot het thema van doodgeboren kinderen. Hij slaagt erin om dat perfect te combineren met een ander thema: de samenhorigheid en solidariteit die er heerst tussen de bewoners van de 'steeg van de snorrebaby', waar Camille woont.
Misschien dat Zidrou daarom teruggrijpt naar een setting in de eerste helft van de vorige eeuw. In die tijd was er namelijk veel meer interactie en solidariteit tussen buren, althans, dat is toch wat nostalgici ons willen doen geloven. De buren gaan zelfs zó op in hun gedrag dat je je naar het einde afvraagt: "Misschien kan de werkelijkheid wel veranderd worden als je maar sterk genoeg in iets gelooft?".

Interessant is ook het vertelperspectief. Het verhaal wordt verteld door een houten Madonnabeeldje dat, toeval of niet, kinderloos is. Zidrou heeft dit niet zomaar gekozen, het staat echt ten dienste van het verhaal, zonder ergens geforceerd en overdreven over te komen.

Lydie is een mooi, menselijk verhaal geworden over een heel groot leed. Chapeau voor de scenarist! Dat hij er nog zo make.

Heel mooi verhaal, en goed gebracht.

Spoiler - Alleen die laatste pagina's zijn er te veel aan

Knappe recensie!

Inderdaad een zeer mooi album dat me een Magasin General gevoel gaf, maar dan minder diep uitgewerkt natuurlijk. Good stuff!

Laat ons zeggen dat die spoiler van jou een aanleiding zou kunnen zijn om hier een vervolg op te breien. Niet dat dit te verwachten is, maar je weet nooit.... ;)

Schitterend verhaal. Warm gebracht met hier en daar een kwinkslag. Melodrama op zijn best.

En de recensie geeft zeker goed de sfeer van het verhaal mee. Chapeau CVdM