Voor mij ligt een klein boekje dat vijf korte strips bevat, waarvan de eerste en de langste de naam van het geheel bepaalt: 'De arm van de tekenaar'. Het is een grappig verhaal over een striptekenaar die zo hard moet werken om een deadline te halen, dat zijn rechterarm dienst weigert en spontaan op de grond valt. Hij doet van alles om zijn arm terug te krijgen en komt tenslotte in de hel terecht, waar hij net zo hard moet werken om een deadline te halen; nu echter met zijn linkerarm.
Successievelijk heten de volgende strips: 'It's a long way', 'De zanger', 'Schot in het donker' en 'Speeltuin'.
Ik zou alle vijf strips willen kenschetsen als een beetje Kafkiaans en een beetje surrealistisch. De verteller laat ruimte voor eigen interpretatie. Niet dat de verhalen onduidelijk of schimmig zijn, maar er wordt soms meer gesuggereerd dan verteld en dat gaat met tekeningen heel goed.
Opvallend is dat de tekenaar niet overal dezelfde stijl gebruikt; ik heb geprobeerd hier iets functioneels in te zien, maar ben daar niet in geslaagd. De tekeningen zijn nogal abstraherend waarbij de werkelijkheid enigszins gedeformeerd wordt, wat het surrealistische karakter benadrukt.
Al met al: leuk om te lezen en apart. Ik had het boekje in een ruk uit, maar dat is bij dit formaat echt geen prestatie.
Geplaatst op 21/05/2006
Citeren
