Giovanni Batista is een onderhoudswerker in De Toren. Al jaren doet hij zijn best om zijn sector in topconditie te houden, maar de laatste tijd is er meer werk dan hij kan bolwerken. Gelukkig komt de inspecteur heel binnenkort, zo verwacht hij, dan kan hij die eens goed zeggen hoe erg de situatie wel is en wat er allemaal moet veranderen. En niet in het minst dat de andere onderhoudswerkers hun werk beter moeten doen.
Maar blijkbaar komt de inspecteur toch niet direct. Een reden voor de vertraging ziet Giovanni niet meteen, maar omdat zijn materiaal stilaan op raakt, en de situatie onhoudbaar wordt, beslist hij, na jaren trouwe dienst, zijn post te verlaten om af te dalen in de toren, grote straffen riskerend, om een oplossing te zoeken voor de problemen.
In dit derde deel van de Duistere Steden maken we samen met Giovanni een indrukwekkende tocht mee. Eerst lijkt alles normaal te verlopen, maar al gauw komt hij steeds meer te weten. Dingen die hij nooit gedacht had. Dingen die hij voor onmogelijk hield...
François Schuiten tekende dit deel voornamelijk in zwart-wit. Door gebruik van arceringen weet hij echter prachtig de diepte en omvang van De Toren te vatten. Nooit kreeg je beter het gevoel van de massa van de bouwwerken die hij steeds zo knap op papier zet. Ook het gebruik van kleur is opmerkelijk. Hoewel zowat het hele verhaal in zwart wit is, verwerkt Schuiten hier en daar wel kleur in de tekeningen. Het contrast met de zwart-wit tekeningen is zeer groot, het stoort echter nergens. Het benadrukt zelfs de kwaliteiten van de technieken.
Zowel grafisch als qua verhaal mag dit album tot het beste en meest intrigerende uit een toch wel boeiende reeks gezien worden, een must voor de liefhebbers van de reeks, maar eigenlijk zou iedereen dit album eens moeten lezen, ook mensen die niet in strips geïnteresseerd zijn.
Geplaatst op 18/04/2005
Citeren
