Het tweede deel, maar eigenlijk nog steeds inleiding. Charlier heeft zoveel verhaallijnen uitgezet, dat hij niet anders kan dan rustig aan op te bouwen. Het feit dat Blueberry over de gebeurtenissen van vlak na de burgeroorlog vertelt maakt dat natuurlijk interessant. We mogen trouwens van geluk spreken dat Blueberry nog leeft, een laffe aanval in de rug kostte hem bijna het leven. Hij treft het, want de mooie Doree legt hem in de watten. Campbell mag dus zoals gezegd aan zijn bestseller beginnen, al bevalt de realiteit in Blueberry's verhalen hem niet zo zeer. Stadsjonker Billy bevalt het wel, hij maakt dan ook stap voor stap de metamorfose tot Westernboy. Tot zover Blueberry.
De echte kern van dit verhaal dan, de vete tussen de Earps en de Clanton-McLaury clan. Steeds weer provoceren de McLaury's de Earps. Openlijk komt het echter niet tot een treffen omdat de Wyat Earp de bende angst aanjaagt. Achter de schermen gaat het er echter minder fraai aan toe, De McLaury's zetten een heuse overval op poten, verkleed als Apachen. De bevolking van Tombstone schreeuwt om vergelding, de haat jegens de indianen neemt ongekende hoogten aan.
Net zoals in het eerste deel zijn scenario ,en tekenwerk van zeer goede kwaliteit. Al Laat Giraud af en toe al eens schoonheidsfoutjes zien. Niettemin, deze reeks is een absolute aanrader. Het is wat de verhaallijnen betreft afwachten tot het echt goed losbarst, het welles nietes spelletje tussen de goeden en de slechten doet de lezer schreeuwen om een duel, reken af met dat schorem!
Een strip die menig western film doet verbeken!
Geplaatst op 28/03/2005
Citeren
