Na tien jaar de nr 1 op de 100 meter sprint te zijn geweest, is Paris Troy voor het eerst verslaan door Ace Achean. Niet omdat hij niet snel genoeg was, maar omdat hij verstek moest laten wegens een blessure. Op de Olympische spelen die de volgende zomer zullen plaatsvinden zal hij echter zijn titel heroveren, daar is hij zeker van. Maar de blessure blijft hem parten spelen en zijn prestaties tijdens de trainingen verbeteren niet zoveel dat hij verzekerd kan zijn van de overwinning. Zeker niet nu Ace zijn recordtijd stilaan begin te naderen! Omdat de dokters hem geen betere vooruitzichten bieden, begint Paris, onder invloed van zijn broer, te denken over doping, een middel dat hij tot nu toe steeds gemeden heeft. Maar is deze oplossing wel de goede? En is het de eventuele risico's wel waard?
In dit tweede deel van Pandora Box behandelt Alcante de 2de hoofdzonde: luiheid. Hoewel het verhaal best boeiend is en goed in elkaar zit, is de titel toch enigszins slecht gekozen, omdat Paris Troy eigenlijk niet handelt uit luiheid, maar omdat hij niet genoeg tijd heeft om te herstellen. Maar dit terzijde. Het verhaal van dit deel is minstens even goed als dat van het vorige deel. Een mooie opbouw die toch genoeg verrassingen biedt, terwijl we toch min of meer weten waar het naartoe zal gaan. Ook voldoende aandacht voor de karakters van der personages.
Het tekenwerk van nieuwkomer Vujadin Radovanovic is zonder meer goed te noemen. Een sterke lijnvoering, een goed gebruik van arceringen, genoeg detail. Professioneel werk, al zal het geen prijzen winnen.
Een vrij sterk 2de album dat zeker niet voor het vorige moet onderdoen. Als Alcante dit niveau kan aanhouden gedurende de hele 8 delen, mag hij trots zijn op zijn werk.
Geplaatst op 29/01/2005
Citeren
