Bernard Hallo is een norse ouwe zak. Hij kaffert alles en iedereen uit zonder reden. Welja, de reden is dat hij met veel opgekropt ongenoegen zit, uiteraard.
Als hij kennis maakt met Manon, begint zijn geweten hem echter parten te spelen nadat hij haar enkele malen bruut weggestuurd heeft.
Manon is een naïef meisje dat gelooft dat haar vader de kerstman is. De echte. Ze verlangt er al zo lang naar hem eens eindelijk te ontmoeten, maar haar moeder, een arme ex-hoer, heeft niet de moed haar de waarheid te vertellen...
Dit mag dan al een kerstverhaal zijn, echt de cliché kerstsfeer uitstralen doet dit album gelukkig niet. Het verhaal gaat dan ook vooral over de zoektocht van mensen naar geluk in hun leven.
Jèrome Félix bouwt deze one-shot van maar liefst 80 pagina's rustig op en laat ons goed kennis maken met de personages en de situatie waarin ze leven, zonder al hun beweegredenen van in het begin uit de doeken te doen. Langzaam maar zeker wordt een en ander wel duidelijk, en blijkt niet alles te zijn wat het lijkt. Vooral het feit dat de personages vaak verkeerde gevolgen trekken uit verkeerde veronderstellingen, zorgt voor nogal wat problemen.
Het einde had iets sterker gekund, maar dat neemt niet weg dat dit een zeer aangenaam album is om te lezen. Dat komt ook voor een groot deel door de vakkundige tekeningen van Parnotte, die hier een iets karikaturale en excentriekere tekenstijl aan de hand legt dan in De Aquanauten. Hetgeen wel een goed idee was, want de verhalen verschillen toch wel sterk van elkaar. Ook de vakkundige inkleuring van Delphine Rieu helpt duidelijk mee aan de aangename, warme uitstraling van het boek. Een uitstekende strip voor de kerstperiode, was het niet dat uitgeverij Toog qua timing de bal compleet missloeg en dit album helemaal niet in de kerstperiode uitbracht.
Toch een mooie aanrader, die eigenlijk best geschikt is om het hele jaar door gelezen te worden.
Geplaatst op 21/01/2005
Citeren
