stripINFO.be Forum - UGC

Yoni Owens is een agente van het FCIA, de geheime dienst van de USW, de United States of the World. Ze krijgt de opdracht naar Frankrijk te reizen om er een ontvoerd meisje te bevrijden. Tja, meer valt er over het scenario niet te vertellen. Yann komt wel met een heel mager verhaal aandraven. Het is een zwak excuus, maar laten we er maar van uitgaan dat Yann ons in dit eerste deel vooral wilt laten kennismaken met het hoofdpersonage en met het universum waarin deze nieuwe reeks zich afspeelt. Het verhaal situeert zich ergens in de toekomst. Het gevolg is dat Yann vooral in het begin komt aandraven met high-tech-geleuter en te veel voetnoten om de betekenis van afkortingen als USW en TAZ uit te leggen. Daardoor verdwijnt alle vaart uit het verhaal en dit is nefast voor dit soort entertainment-avonturenstrips.

Over Yoni komen we veel te weten in het dossier achteraan het album. We krijgen zelfs een neuro-biochemisch en psychologisch profiel van het meisje. (Dat dossier steekt tussen haakjes boordevol grapjes en knipoogjes - Yann had blijkbaar meer inspiratie voor die vijf bladzijden op het einde dan voor het verhaal zelf.) Yoni is trouwens het woord voor vagina in de Kamasutra. We weten dus meteen wat er op het nachtkastje van Yann ligt. Ondanks dat dossier blijft het personage echter een oppervlakkig, zielloos figuur, die me, zelfs gekleed in een spannend Lara Croft-outfit, nogal koud laat.

Over het tekenwerk van Berthet ben ik meer te spreken. Zijn tekenstijl past goed bij dit soort strips. En mooie vrouwen tekenen kan de in België wonende Fransman als geen ander. Maar dat bewees hij al eerder in onder meer Pin-Up, die andere reeks die hij samen met zijn vriend Yann maakte.

Yoni is de eerste reeks die in Impressie(s) verschijnt, de nieuwe collectie van Dupuis. Het afsluitende tweede deel (elk tweeluik vormt een afgerond verhaal), Welkom in de TAZ-Zone, ligt al in november in de winkel. Dit jaar verschijnen er nog twaalf Impressie(s)-albums, met nieuwe reeksen van onder andere Van Hamme, Giroud en Steven Dupré. Hopelijk laten die albums een betere indruk na dan Yoni.