Het vluchtende groepje, inmiddels uitgedund tot 4 personen, wordt nog steeds op de hielen gezeten door de gevreesde tovenaar-krijgers van Tichit. Ze besluiten dat hun enige kans is om terug te keren naar Amojar, waar het allemaal begon. Omdat ze de weg niet kennen, sluiten ze zich aan bij een handelaar van wie ze vermoeden dat hij de weg wel kent. Maar of hij hen wel helpen, is een andere vraag...
Vanaf dit vierde deel wordt het scenario door Dieter alleen geschreven. De eerste delen waren van de hand van Frédéric Contremarche, aan het derde deel werkte Dieter wel al mee. Hoewel hij al bewezen heeft goede scenarios te kunnen schrijven, kijk maar naar zijn reeks Névé, is dit deel het tot nu toe zwakste uit de reeks, die nochtans veelbelovend begon. Dat komt omdat het verhaal eigenlijk één lange achtervolging geworden is, en in dit album is deze niet bijster boeiend. Hopelijk komt daar in het volgende deel, veelbelovend getiteld "Tichit", verandering in.
Het tekenwerk van Etienne Le Roux, die het tekenwerk vanaf het 2de deel overnam van Mathieu Lauffray, is goed te noemen. Voldoende detail, afwisseling en schaduwwerking, maar om een of andere reden werkt het niet zo goed in combinatie met de computer inkleuring van Axel Gonzalbo, die op zich ook niet slecht is. Maar de inkleuring van de vorige delen, die nog niet met de computer geschiedde, paste beter.
Geen slecht album, maar het komt toch nergens boven de middenmoot uit, ondanks de sterke start die de reeks enkele jaren geleden nam. Een beetje jammer dus. Enkel weggelegd voor de echte fantasy liefhebber.
Geplaatst op 09/01/2005
Citeren
