genre: avontuur, fantasy, lichte humor
Bij mijn recensie over deel 1 en 2 had ik het nog over een relistrip, maar daar kom ik nu op terug. ‘Alim de leerlooier’ is in de eerste plaats een avonturenstrip, en wel een hele goede. De term ‘fantasy’ is misschien niet helemaal gerechtvaardigd, maar dat het om fantasie gaat lijdt geen twijfel.
Khelob, de offermeester uit het eerste deel, is als wereldlijk leider heel machtig geworden en wordt nu ‘Grote Roerganger’ (een soort Jesamethische keizer) genoemd. Hij is in theorie de baas van de Nefiasoubine, het instituut dat Khelobs aspiraties al eerder dwarsboomde en dat ook uit roergangers bestaat. Staatsrechtelijk is de schrijver niet helemaal te volgen, maar wie maalt daarom?
Khelob heeft inmiddels bruggen laten bouwen tussen de eilanden die het Jesametische Rijk verbindt met het andere continent. Door bruggen te bouwen omzeilt de Grote Roerganger het verbod om de oceaan over te steken, zodat de Nefiasoubine hem geen ketterij kan verwijten. Als een soort conquistador ontdekt hij een stad van onmetelijke rijkdom, dat echter verlaten is waardoor hij het zonder slag of stoot kan innemen.* Deze stad, die uiterlijk een pendant is van Teotihuacán in Mexico (en hier grandioos wordt neergezet) draagt de naam Birrmo, dat nu veranderd zal worden in Khelobas.
De legenden van deze ondergegane cultuur spreken van Daram, het eiland van de bleke reuzen, misschien beelden van de profeet Jesameth. Torq Djihid, de slachter uit Bramhalem, wiens ster zeer geslonken is en nu in Birrmo is opgedoken, krijgt van Khelob opdracht dit eiland op te zoeken.
Maar hoe zit het nu met Alim? Geachte striplezer, Alims wedervaren is te fantastisch om hier uit de doeken te doen. De belevenissen van die man moet u zelf maar lezen; ik kan u garanderen dat ze de moeite waard zijn. Een ding is duidelijk: Alim is inderdaad weduwnaar zoals ik eerder al veronderstelde. Dit deel begint namelijk met een van koorts en uitputting ijlende Alim, die droomt over de tijd toen hij vader werd. De vlucht met het luchtschip uit deel 2, nadat hij bijna door Torq Djihid gevangen genomen was, is kennelijk heel slecht afgelopen.
Ik had niet verwacht dat deze strip zo’n uitgebreid verhaal zou worden, maar dit deel eindigt met de zinsnede ‘einde van deze episode’ en dat belooft wat. Ik kijk nu al uit naar die episode uit.
* Hier wordt de geschiedenis van Cortés die het Aztekenrijk veroverde, en die van Teotihuacán dat om onopgehelderde redenen door haar bewoners werd verlaten, met elkaar verbonden.
Geplaatst op 15/02/2008
Citeren
