stripINFO.be Forum - UGC

Café noir
Café Noir

Omdat ik zelf beroepsmatig nogal met het koffiewereldje betrokken ben zag ik deze reeks met bewondering komen. Luc Brahy bewijst met zijn realistische tekenstijl dat hij van alle markten thuis is. Hij kan met buitengewone eenvoud naast vliegtuigen en ander militair geweld ook de koffieplantages perfect in beeld brengen. Bladzijdegrote tekeningen geven deze reeks een mooi cachet. De gerenommeerde ‘veelschrijver’ Corbeyran, met zijn voorliefde voor
ook andere gastronomische geneugten dan Wijn en Cognac, wordt hier bijgestaan door Vanessa Postec . Het scenario ziet er aanvankelijk veelbelovend uit. De aanstelling van het hoofpersonage aromatologe, Albane Desroches als ’coffee cupper’ is een goede vondst maar ze krijgt ook meteen de allures van een undercover agente aangemeten. Dit is misschien een stap te ver, maar wel onmisbaar om enige actie in het verhaal te krijgen, in dit anders zo grijze wereldje.

De koffiewereld waarin bio en duurzaamheid en het creëren van nichemarkten, net als in de rest van de voedingsindustrie, steeds aan belang winnen, omwille van gemoedsrust van de consument, wordt goed in beeld gebracht. Het hoofpersonage wordt in elk van de 3 delen geconfronteerd met het feit dat er achter deze nobele doelstellingen wel eens andere belangen spelen.

In deel 1 wordt Albane naar Colombia gestuurd waar ze kennis maakt met de plantage van Antonio. De lezer leert ook Hernan en Esterella Villalobos kennen wiens productie in Brazilië onder druk wordt gezet vanwege de koffietrader van Ethic Coffee die minder ‘ethisch’ blijkt te zijn dan de naam van zijn firma doet uitschijnen en de prijs op de internationale koffiemarkten probeert te beïnvloeden in zijn voordeel.

In het tweede deel reist Albane naar de koffieplantage van het Casa do Governador in Brazilië. Onderweg leert ze toevallig Hernan kennen en zo ook de naburige plantage van de familie Villalobos. Zo is de cirkel bijna rond.

In het derde deel komt Otavio ten tonele, een vriend van Hernan. De lezer verneemt de verdere machinaties van de maffia om dissidente leveranciers in de pas te laten lopen. Maar het blijft allemaal een beetje onduidelijk.

Hoewel de finale van het verhaal nogal mager uitvalt, is dit een boeiend 3-luik dat de koffiewereld in beeld brengt en dat best gelezen wordt onder het nuttigen van een pittige kop koffie. Over naar de Cognac.