stripINFO.be Forum - UGC

Mutations is geen nieuwe reeks maar het vervolg op het vijfdelige “Mermaid projects”.
Het verhaal speelt zich enkele jaren later af. Romane Pennac en Brahim El Malik zijn gedesillusioneerd weggegaan bij de VN na de ontknoping van van “Mermaid projects”, want de macht van de firma Algopower en vooral van hun belangrijke methaanproductie was te belangrijk voor de VN om hen te beschuldigen van ongeoorloofde genetische experimenten.

Schrijvers Léo en Corine Jamar konden geen afscheid nemen van hun dystopische wereld waarin de wereld volledig is veranderd door toedoen van de blanken en hun verslaving aan olie. Zo is de streek rond Madagaskar nu polair gebied en paste de fauna zich aan. Europa is nu een achtergesteld gebied en blanken worden scheef beken. De meeste verplaatsingen gebeuren te voet of te paard want brandstof is onbetaalbaar geworden. De firma Algopower heeft echter een procedé gevonden om methaan te winnen uit zee algen, en heeft zo eigenlijk een monopolie op de belangrijkste energie bron gecreëerd. Aan het hoofd van Algopower stonden blanken die niet bang waren voor een experiment meer of minder waarbij men mensen probeerde te kruisen met dolfijnen. Maar daarnaast steunden ze ook “de blanke zaak” om hun vroegere macht weer terug te winnen.
De walvisachtigen dragen nog altijd de gevolgen van de experimenten van algopower en willen wraak op de mensen. Eerst vallen orka’s nog ongewapend vissersboten aan, maar als die reageren met machinegeweer vuur bestoken de walvissen op hun beurt de boten met torpedo’s! De VN staat met de handen in het haar en roept de hulp in van Romane en Brahim. Romane had namelijk een goede band met de dolfijnen, en kon via een apparaat zelfs met hen communiceren. De VN is nu niet bepaald een tactvolle organisatie want kolonel Lana Okasha die hen moet overtuigen om weer mee te werken is de ex van Brahim! Uiteindelijk laten ze zich overtuigen en ook oude bekende Kruger springt mee op de boot!

Fred Simon heeft zijn specifieke semirealistische stijl. Labiano is gekend voor zijn typische kinnen, Simon heeft het eerder voor lange nekken. Maar eenmaal je daaraan bent gewend sleept hij je mee in zijn wereld waar leeuwen en hyena’s op het pakijs leven, en waar walvissen een pact hebben gesloten met de white power om zich te laten gelden.
Léo heeft al een uitstekende reputatie opgebouwd als hij een eigen wereld mag scheppen met unieke fauna en flora. Maar ook deze donkere toekomstvisie mag er wezen. Zoals we van hem gewend zijn maakt hij zijn hoofdfiguren erg menselijk en is hij nogal sociaal betrokken. Hij weet ook aardig spanning op te bouwen, alleen loopt het soms verkeerd bij de ontknoping van zijn verhalen. Maar misschien zorgt Corine Jamar voor genoeg inbreng om ook dit tot een goed einde te brengen.

De eerste cyclus vond ik al goed, al vond ik het einde er wel een beetje over, maar deze tweede cyclus zorgt wel meteen voor extra spanning en sensatie. De spanning blijft niet alleen beperkt tot de hoofdplot want kolonel Lana is een personage dat extra piment aan het verhaal toevoegt.

De politieke correctheid spat van elke bladzijde in de eerste cyclus, wat het behoorlijk moeilijk verteerbaar maakt. Hopelijk is deze beter wat dat betreft, al valt dat te betwijfelen.