Een cycloop, Yrm, is op de vlucht van een legertje ongeregeld met een kind op zijn arm: Phoé. Ze worden allen van nabij gevolgd door Scrybba, die het geheel gade slaat en laat optekenen in een boek. Af en toe stopt hij even om te kijken of wat er opgetekend is wel goed is, en soms keert hij zelfs een eindje terug om te zien wat er verder in het verleden opgetekend is. Hij leest over een prinses, Fayja die een heimelijke relatie begint met Ielk'h, haar leraar. Deze relatie zal voor problemen zorgen die niemand kon voorzien...
De laatste jaren is het fantasy genre zo populair geworden dat er een enorme productie is. En zoals zo vaak zit daar zowel uitstekend als bijzonder zwak werk tussen. Voor elke Lanfeust is er een Argyll... Deze reeks, die in de sterke fantasy collectie Buitengewesten ondergebracht is, mag tot het zwakste uit deze collectie gerekend worden. Het niveau is niet bedroevend, maar heel sterk kan je dit eerste deel nog niet noemen. Het merendeel van de strip worden Yrm en Phoé achtervolgd. Maar omdat deze 2 wezens niet goed voorgesteld zijn, kan het de lezer maar weinig schelen. Het is een handige truc om deze vertelstructuur toe te passen omdat het zo makkelijk is om actie af te wisselen met meer verhalende delen, maar in deze strip is de techniek toch maar flauw aangewend. Het voelt een beetje makkelijk en soms geforceerd aan. Waarom zou Scrybba, in het midden van al die actie even rustig stoppen om op zijn gemakje even een paar bladzijden in een boek te lezen? Naar het einde toe komen we iets meer te weten over wie Phoé juist is en wat er achter zit, maar echt veel niet. Scenarist Serge Pradier slaagt er niet echt in spanning of interesse op te wekken.
Het tekenwerk van Claude Plumail is niet slecht, maar heel geslaagd kan je het ook niet noemen. Hier en daar heeft hij nog wat problemen met het correct weergeven van de anatomie, maar het blijft allemaal wel binnen de perken.
De inkleuring van Sophie Balland, die ook Oki geslaagd onder handen neemt, is beter. Ze gebruikt voornamelijk grauwe bruin- en grijstinten hetgeen het geheel een beetje een neerslachtig gevoel geeft, wat wel toepasselijk is.
Niet de beste fantasy reeks in het Arboris fonds en enkel aan te raden voor de echte liefhebbers van het genre.
Geplaatst op 21/12/2004
Citeren
