stripINFO.be Forum - UGC

http://static.skynetblogs.be/media/149064/2382253795.jpg

De RMS Lusitania werd in de beginjaren van de 20ste eeuw gebouwd, maar het bekendste moment van zijn bestaan zal plaatsvinden tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het schip werd immers deels betaald door de Britse overheid en zij eist nu haar hulp op. Officieel om tijdens haar cruises noodzakelijke, doch niet militaire, goederen mee te voeren naar Groot-Brittannië, dat leed onder de Duitse blokkade. Wanneer ze vertrekt in Amerika zal ze een tweeduizendtal passagiers aan boord hebben en de onderdelen van een experimentele elektrische locomotief. Ondanks dat het laatste topgeheim is, is dit toch al uitgelekt. Toch zijn de Duitsers hier niet in geïnteresseerd want ze hebben de plannen er al van. Maar langzaam aan kom je er achter dat de Britten dit verwacht hadden en dat het geheim nog dieper gaat. Het zouden eigenlijk geen locomotief-onderdelen zijn, dat wat zich bevindt in de buik van het schip. Klopt dit en komt Duitsland hier ook achter? Dan betekent dit weinig goeds om ooit nog in Groot-Brittannië te geraken. We weten de afloop al (nu ja, dankzij wiki. Opgepast spoiler als je op deze link klikt!)

http://www.coin-op.ch/data/images/a71292.jpg

Ondanks dit interessante (en waar) kaderverhaal, is dat niet de kern van het verhaal. Enkele van de passagiers en bemanningsleden zijn dat wel. We volgen hen van dichtbij en zien hoe zij in het grote verhaal langzaam maar zeker betrokken raken en meegesleurd worden. De personages zijn allemaal op hun eigen manier bijzonder en verschillend van 'normaal'. Ze zullen ons ongetwijfeld nog verrassen en dat maakt het boeiend. Je voelt de drama al in de lucht hangen, maar er lijkt nog een kans en dus hoop te zijn. Hoe zullen deze karakters wat er ook staat te gebeuren, aanpakken? Ik ben uiterst benieuwd. Ik duim alvast.

http://s1.dmcdn.net/BGDzI/1280x720-oiF.jpg

Manini neemt ook al eens de pen ter hand om een scenario neer te schrijven en doet dat zeker niet slecht. Echter, omdat hij de twee (tekenen en schrijven) niet wil mixen, vinden we hem hier terug als tekenaar. En het is duidelijk dat ook dit hem goed ligt, de donkere stijl past bij deze kroniek van een bijna zekere ramp. Toch kan ik niet zeggen dat het daardoor een depressief verhaal is, dat we aan het lezen zijn. De gezichtsuitdrukkingen van de hoofdpersonages zijn veel te leuk en geven zo voldoende tegengewicht aan de duisternis die op vele pagina's aanwezig is. De balans zit goed.

In het kort: intrigerend en amusant geheel dat ineens ook een extra stukje geschiedenis meegeeft. Een duidelijke win dus.