Petrograd, februari 1917. Het Russische tsarenrijk staat op instorten. Het land is in chaos. De mensen hebben honger. De revolutie staat voor de deur. Simeon Nevzorof ziet de ellendige tijden graag komen. Vier jaar eerder had een zigeunerin immers zijn toekomst voorspelt. Dit waren haar woorden: "Wanneer de wereld ten onder gaat in vuur en bloed, wanneer de oorlog de huizen binnen dringt, wanneer de ene broeder de andere doodt, zul jij rijk worden! Je gaat bijzondere avonturen beleven, maar je zult rijk worden! (...) Je bent maar een kakkerlak, maar je staat onder het teken van Ibicus, de sprekende schedel!" Maar ook de bijgelovige Simeon heeft hard te lijden onder de crisis en in plaats van rijk te worden, heeft hij geen rooie duit meer op zak. Tot hij een schatrijke Britse antiquair ontmoet. Simeon besluit het lot een handje te helpen, doodt de antiquair en gaat met diens geld lopen. Voortaan noemt hij zich graaf Nevzorof. Maar de bolsjewieken, die niet echt happig zijn op adelijke titels, rukken op...
Pascal Rabaté baseerde zich voor deze strip op een roman van Tolsoj. Het boek kocht hij voor een appel en een ei op een rommelmarkt. Maar toen hij thuiskwam, sloeg hij zich voor het hoofd. De auteur was Alexis Tolsoj en niet de beroemde Leo, schrijver van Oorlog en Vrede. Drie maanden later toen Rabaté het boek uit verveling toch maar begon te lezen, bleek het allesbehalve een miskoop te zijn. Rabaté was zo onder de indruk, dat hij er een strip van maakte.
En wat voor een strip! In 1999 werd het tweede deel van deze reeks in Angoulème bekroond als beste strip. We mogen uitgeverij Oog & Blik dankbaar zijn dat ze dit pareltje in het Nederlands uitbrengen. Het scenario is uitmuntend. Het verhaal verveelt nooit, maar dat komt misschien ook omdat ik nogal in de Russische geschiedenis geïnteresseerd ben. En dan die aquareltekeningen... adembenemend. Het doet vaagweg wat aan Guibert denken. Het kleurgebruik (zwart, wit en bruin) past ook goed bij het verhaal. Het is bijna alsof je naar een oude Russische film kijkt. Ook al omdat Rabaté erin is geslaagd beweging in de tekeningen te krijgen. Het is een zwierigheid die je ook in het werk van bijvoorbeeld Blain terugvindt. Enig minpuntje is de omslag van het album, die niet echt uitnodigt om de strip vast te nemen en te doorbladeren. Jammer, want wie de tekeningen ziet, is meteen verkocht, zoals het album enkele minuten later.
Geplaatst op 13/12/2004
Citeren
