genre: zeeroversverhaal, doldwaze humor
Een modern stripverhaal van het soort waarbij mijn kleinkinderen niet voor de televisie zijn weg te slaan. Aanvankelijk dacht ik ook dat het een strip voor kinderen was, maar nu ik het eerste deel achter de rug heb denk ik toch dat de doelgroep onder de wat rijpere lezers moet worden gezocht.
Een piratenschip ligt afgemeerd aan de kade en de bemanning hangt, ligt of zit te luieren. Plotseling springt een klein grappig mannetje aan boord, haalt het anker op, laat de zeilen zakken en als het schip zee kiest begeeft hij zich naar de kajuit van de kapitein. De stuurman, eenmaal van zijn verbazing bekomen, gaat de nieuwkomer achterna en vraagt hem wie hij is en wat hij komt doen. En dan komt de aap uit de mouw: de zeekabouter heeft bij het eenendertigen het schip met de bemanning gewonnen, alsmede een verzameling schatkaarten.
Het mannetje blijft kapitein (want die pet past niet iedereen) en de bemanning krijgt de kaarten. Zo begint een zoektocht naar goud c.a. De queeste gaat gepaard met absurde situaties en bizarre dialogen. Humor als een kudde yoghurt.
Het is leuk en het tweede deel zal ik zeker aanschaffen.
De titel ‘Ratafia’ ontgaat mij geheel. Mogelijk dat de minikapitein zo heet, maar dat is volstrekt onduidelijk. Het enige wat ik weet is dat ratafia een zoet alcoholisch drankje is. En ik maar denken dat piraten alleen rum drinken.
Geplaatst op 27/09/2007
Citeren
